Mga kapwa namin Pilipino,

Bigyan naman natin ng kaunting dignidad ang ating mga sarili at tapusin na ang pambababoy sa ating mga sarili ng mga katulad nina Miriam, Enrile at mga desperadong kakuntsaba nila. Pinagtabuyan at minaliit na ni Miriam ang ating pagka-Pilipino. Kung anu-ano ring klase ng pagbabantang walang katuturan ang sinawalat niya, anong kabaliwan pa ba ang kailangan natin para magising sa katotohanang ginagago lang tayo ng mga trapong tulad niya habang nagpapanggap na kampyon ng masa? Kampon ng lagim siguro ang ibig niyang sabihin.

Paniniwalaan pa rin ba natin siya kasama ng ilan pang mga trapo at didinggin ang panawagan nilang pumunta tayo ng EDSA? Maawa naman tayo sa kinabukasan natin bilang Pilipino at bilang matitinong tao.

Hindi pa rin ba tayo natuto sa dinami-dami ng mga kasinungalingan at pagpapanggap ni Enrile bilang bantay (salakay) ng bayan? Arkitekto ng Martial Law, dagdag-bawas na senador, at isa sa mga pumigil na ilabas ang ebidensya laban kay Estrada sa kasong pagnanakaw. Siya ba at si Miriam ang klase ng mga taong papanigan natin? Anong klaseng Pilipinas ang paglalagyan natin sa kamay ng mga katulad nila?

Kailan tayo uusad bilang bansang malaya at maunlad kung patuloy tayong magpapaloko sa mga kurakot na pangulo, kroni, magnanakaw, at imoral at mapagpanggap na mga lider? Pag-aaksayahan ba natin ng panahon ang mga akusadong mangungulimbat ng pera ng bayan? Anong klaseng hustisya ang hinahanap natin sa harap ng dating pangulo na harap-harapan tayong linoko at pinagnakawan? Anong klaseng Pilipino tayo? Anong klaseng tao tayo?

Anong mukha ang ihaharap natin sa mga anak at sa mga susunod na henerasyon kung ipinagpalit natin ang pag-asang umangat ng Pilipinas sa isang araw o isang linggong pagkain sa mesa? Hustisya nga ba talaga ang hinahanap natin? Sa kamay ba nina Estrada, Enrile, Miriam at mga kakuntyaba nila talagang nakasalalay ang hustisya at kinabukasan ng bansang Pilipinas? Maawa naman sana tayo sa ating sarili at sa henerasyong sasalo sa pagkakamaling ito.

Hindi pa ba sapat ang ilang taon nilang pangungulimbat, pangungurakot at pagbagsak ng ekonomiya natin sa mga kamay nila upang magising tayo sa katotohanang ginagamit at ginagawang tanga lang nila tayo upang sa muli’y magkalat ng lagim sa ating bansa?

Kailan natin bibigyan ng dignidad ang pagka-Pilipino, maging mayaman man o mahirap? Hanggang kailan tayo magpapaka-tanga habang nagpapakasasa sa mga mansyon, babae, alak at/o impluwensya ang mga katulad nila? Sila ba talaga ang representasyon ng mga mahirap? Tanga bang talaga ang mahihirap upang ihanay ang mga katulad nila sa mga mapagpanggap, sinungaling, at magnanakaw ng bayan?

Umusad naman tayo, mga kapwa Pilipino. Pinagtatawanan na tayo ng buong mundo. Hindi piknik-an o playground ang EDSA. Hindi rin biro ang eleksyon. Sayang naman ang pinagbunga ng paghihirap natin sa huling People Power II upang ibalik lamang ang mga buwitre, buwaya at bangag sa ating gobyerno.

Bantayan natin ang gobyerno at ang eleksyon, pero hindi sa paraan ng mga may maitim at personal na agenda para dito. Mahirap nga siguro tayong bansa, pero huwag naman tayong magpakagagong muli at magpadala sa tamis at talim ng dila ninaMiriam, Enrile, Esrada, atbp. na sila ring naghulog sa atin sa kumunoy ng kahirapan natin ngayon.

Tayo ang hinuhulog nila mula sa eroplano ng pag-asa. Tayo rin ang binabaril ng paulit-ulit di lamang sa Luneta kundi sa bawat piso na ninakaw nila at nanakawin pa nila mula sa mga kamay natin kapag ibinalik natin sila sa poder. Ano tayo, gago!